Pierwsze odniesienie do podziału carsharing in print identyfikuje program Selbstfahrergenossenschaft carhare w spółdzielni mieszkaniowej, która rozpoczęła działalność w Zurychu w 1948 roku, ale w ciągu najbliższych kilku lat nie było jeszcze żadnego formalnego rozwoju tej koncepcji. XX wieku, jako innowatorzy, przemysłowcy, miasta i władze publiczne badały możliwości zastosowania zaawansowanych technologicznie systemów wynajmu aut – głównie komputerowych systemów dla małych pojazdów (prawie wszystkie z nich na oddzielnych przewodnikach) – można było dostrzec kilka wczesnych prekursorów do współczesnych pomysłów usług i technologii kontroli.
Wypożyczalnia samochodów w Poznaniu o wynalezienie carsharing
Na początku lat 70. ubiegłego wieku zrealizowano pierwsze projekty z zakresu wspólnego użytkowania samochodów. System ProcoTip we Francji trwał tylko około dwóch lat. Znacznie ambitniejszy projekt pod nazwą Witkar został zainicjowany w Amsterdamie przez założycieli projektu białych rowerów z 1965 roku. Wyrafinowany projekt oparty na małych pojazdach elektrycznych, elektronicznym sterowaniu rezerwacjami i powrotami oraz planowaniu dużej liczby stacji obejmujących całe miasto, projekt ten przetrwał do połowy lat 80.
W lipcu 1977 roku w Suffolk rozpoczął się pierwszy oficjalny brytyjski eksperyment w dziedzinie carsharing odpowiednika wypożyczalni samochodów. Biuro w Ipswich udostępniło serwis Share-a-Car dla “stawiając w kontakcie z kierowcą, który jest zainteresowany współużytkowaniem podróży samochodem”.”W 1978 r. Rada Badań Rolniczych przyznała Uniwersytetowi w Leeds 16.577 funtów funtów za badanie i symulację wynajmu samochodu. Program nie był przeznaczony dla różnych kierowców jednego samochodu, lecz dla kierowców oferujących miejsca siedzące w jego samochodzie (Wspólne użytkowanie w czasie rzeczywistym).
Lata osiemdziesiąte i pierwsze półrocze lat dziewięćdziesiątych XX wieku były okresem “starzenia się”, kiedy to carsharing był procesem charakteryzującym się powolnym rozwojem, głównie mniejszych systemów non-profit, głównie w Szwajcarii i Niemczech, ale także w Kanadzie, Holandii, Szwecji i Stanach Zjednoczonych.
Wynajem auta bez kaucji Poznań historia
Carsharing w NA został założony w Quebec City w 1994 roku przez Benoît Roberta, z firmą o nazwie Communauto, która nadal jest liderem w dziedzinie wspólnego użytkowania samochodów na wynajem na całym świecie. Claire Morissette, zwolenniczka jazdy na rowerze i ekologka (1950-2007) odegrała ważną rolę w jej ewolucji, począwszy od 1995 r., kiedy to Communauto założyła w Montrealu prywatną firmę. Celem firmy jest zapewnienie wygodnej i ekonomicznej alternatywy dla posiadania samochodu.
Zipcar, Flexcar (kupiony przez Zipcar w 2007 r.) oraz City Car Club zostały uruchomione w 2000 r. Kilka wypożyczalni samochodów rozpoczęło działalność od 2008 r., w tym Avis On Location by Avis, Hertz on Demand (wcześniej znana jako Connect by Hertz), działająca w Stanach Zjednoczonych i Europie; Uhaul Car Share należący do U-Haul, oraz WeCar od Enterprise Rent-A-Car. Do 2010 r., kiedy to wprowadzono różne systemy współużytkowania samochodów peer-to-peer. Od września 2012 r. Zipcar stanowił 80% amerykańskiego rynku car sharing i połowę wszystkich właścicieli wypozyczalni samochodów na całym świecie, przy czym 730 000 członków miało 11 000 pojazdów.
Carsharing rozprzestrzenił się również na kraje rozwijające się (Brazylia, Chiny, Indie, Meksyk i Turcja), ponieważ gęstość zaludnienia jest często krytycznym czynnikiem decydującym o sukcesie w zakresie carsharing, a kraje rozwijające się często mają gęstą populację miejską. Wypożyczalnia samochodów Poznań czerpie wiedzę z tego zakresu przenosząc doświadczenia na rynek wynajmu aut
Wielu deweloperów budynków włącza obecnie do swoich projektów udziałowców jako wartość dodaną dla najemców, a lokalne organy rządowe na całym świecie zaczynają zakładać wdrożenie usługi carsharing w nowych budynkach, jako inicjatywy zrównoważonego rozwoju. Trendy te wywołały popyt na nowy model podziału samochodów – samochody z prawem do udziału w zyskach z wynajmu prywatnego, które są zazwyczaj gwarantowane przez stowarzyszenie Homeowner.